Η Βούλα, όπως και η Βουλιαγμένη, στην αρχαιότητα υπαγόταν στο δήμο των Αλών Αιξωνιδών. Η ονομασία του Αρχαίου Δήμου εξηγείται κυρίως από τη γεωγραφική του θέση. Το πρώτο συνθετικό του ονόματος «Αλαί» σημαίνει πως υπήρχαν αλυκές οι οποίες έχουν εντοπιστεί στις σημερινές θέσεις των δύο πλαζ του ΕΟΤ στη Βούλα. Το δεύτερο συνθετικό «Αιξωνίδες» προφανώς έχει επηρεαστεί από τον γειτονικό δήμο της Γλυφάδας, ο οποίος στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αιξωνή.
Η αρχαία Βούλα κατοικείται συνεχώς από τους πρώτους ιστορικούς χρόνους: βρέθηκαν ίχνη ανθρώπινης κατοίκησης από τη Νεολιθική περίοδο (περίπου 3000 π.Χ.) στην παραλιακή ζώνη, όπου επίσης έχουν εντοπισθεί λείψανα λιμανιού, στη χερσόνησο που βρίσκεται η άκρα Αιξωνή (Β άκρο όρμου Βούλας). Επίσης πιθανολογείται πως η αρχαία αγορά του δήμου βρισκόταν στην σημερινή θέση του πάρκου κυκλοφοριακής αγωγής και της καφετέριας «ΝΟΤΟΣ».
Ο δήμος των Αλών Αιξωνιδών είναι από τους πλέον ευνοημένους γεωγραφικά δήμους, διότι αποτελεί το σημείο συνάντησης δυο πολύ σημαντικών φυσικών οικοσυστημάτων: του ορεινού όγκου του Υμηττού και του Σαρωνικού κόλπου. Η γειτνίαση του βουνού και της θάλασσας, όπως είναι φυσικό, επηρεάζει ευνοϊκά το κλίμα της περιοχής και για το λόγο αυτό ακόμα και στις μέρες μας η Βούλα φημίζεται για το υγιεινό κλίμα της.
Το σημαντικότερο ιερό του Δήμου των Αλών Αιξωνιδών ήταν ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα, στο Λαιμό της Βουλιαγμένης (μέσα στην παραλία Astir Beach), του οποίου η φήμη ξεπερνούσε τα τοπικά σύνορα και έφθανε σε όλη την Αττική. Σύμφωνα με την μυθολογία, η Λητώ (κόρη Τιτάνων) έμεινε έγκυος από τον Δία με τα δίδυμα παιδιά Απόλλωνα και Άρτεμη. Όταν το έμαθε η Ήρα, (φυσικά) κυνήγησε την έγκυο Λητώ η οποία στάθηκε να λουστεί στη λίμνη Βουλιαγμένης, όταν την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού και έλυσε τη ζώνη (ζωστήρα) της για να γεννήσει. Τελικά όμως γέννησε στη νήσο Δήλο με τη βοήθεια της Αθηνάς.
Στην αρχαιότητα η περιοχή της Βάρης αντιστοιχούσε στο Δήμο Αναγυρούντος της αρχαίας Αθήνας. Το όνομα του δήμου οφείλεται στο δύσοσμο φυτό Ανάγυρος, το οποίο ταυτίζεται με το φλόμο (mullein) και το οποίο αποτελεί πιθανώς την πηγή της λαϊκής έκφρασης «μας φλόμωσε!», δηλαδή μας έπρηξε, μας ζάλισε (με την φλυαρία του). Το φυτό Ανάγυρος χρησιμοποιούνταν από ψαράδες για να δηλητηριάσουν με τις αναθυμιάσεις του τα χταπόδια, κι έτσι να τα πιάσουν.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν στοιχεία κατοίκησης από την τρίτη χιλιετία όπως δείχνουν τα ευρήματα ενώ από τις εγκαταστάσεις μυκηναϊκών χρόνων διασώζονται αγγεία, ειδώλια, τριβεία κ.ά. Η γεωμετρική περίοδος εκπροσωπείται στον δήμο Αναγυρούντος με τάφους και κτερίσματα.
Το σύγχρονο όνομα Βάρη έχει την αρβανίτικη ρίζα «Var» που σημαίνει τάφος, μνήμα. Όταν έγινε ο πρώτος εποικισμός των αρβανίτικων φυλών στην Αττική, ενδεχομένως οι ομάδες του πληθυσμού που εγκαταστάθηκαν έδωσαν το όνομα αυτό λόγω του αριθμού των ταφικών μνημείων και των τάφων στη Βάρη που υπήρχαν από την αρχαϊκή εποχή.
Η πλειονότητα των ευρημάτων των αρχαϊκών και κλασικών χρόνων (7ος – 3ος αι. π.Χ.) βρέθηκε στο λόφο της Λαθούριζας ή Λαθουρέσσας.
