Η πόλη του Ναυπλίου πήρε το όνομα της από τον ιδρυτή της, Ναύπλιο, που έζησε στη Ομηρική Ελλάδα. Ο Ναύπλιος ήταν γιος του Ποσειδώνα και πολύ όμορφος άντρας, τόσο πολύ που καμία γυναίκα δεν μπορούσε να αντισταθεί. Έτσι, οι διάφοροι βασιλιάδες της εποχής του ανέθεταν να παρασύρει κάποιες ανεπιθύμητες γι’ αυτούς γυναίκες και να τις…
Το Τολό είναι πιθανότατα το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά χωριό της ευρύτερης περιοχής, κυρίως εξαιτίας της φανταστικής αμμώδους παραλίας του, η οποία φυσικά συνοδεύεται από τις απαραίτητες ταβέρνες, ξενοδοχεία, mini market κ.λπ. Πράγματι κάθε καλοκαίρι κατακλύζεται από τουρίστες, θυμίζοντας σκηνές που βλέπουμε στην βόρεια Κρήτη, την Κέρκυρα ή τη Ρόδο. Ο οικισμός είναι πολύ καινούργιος, δημιουργήθηκε…
Το Βιβάρι είναι ένα μικρό χωριό ψαράδων και το επίνειο του Δρέπανου. Το καλοκαίρι προσελκύει τουρίστες και σκάφη, και ο μικρός προβλήτας του είναι συνεχώς γεμάτος. Δυτικά του Βιβαρίου (φαίνεται στην φωτογραφία) είναι η λιμνοθάλασσα, ένας τόπος αναπαραγωγής των ψαριών αλλά και σταθμός για πολλά και σπάνια αγριοπούλια (κάτι σαν τα ΣΕΑ των αυτοκινητόδρομων). Το…
Η Κοιλάδα είναι ένα ήσυχο ψαροχώρι που τελευταία έχει αναπτυχθεί για δύο λόγους: Πρώτον, προσελκύει σκάφη και τουρίστες εξαιτίας της φυσικής ομορφιάς του και του καλού φαγητού (ψάρι). Δεύτερον προσελκύει όλων των ειδών τα πλεούμενα, επειδή διαθέτει εξαιρετικά ναυπηγεία. Επαγγελματίες της θάλασσας έρχονται για επισκευές ακόμα και από τη Μονεμβασιά. Αν ακολουθήσουμε τον παραλιακό δρόμο…
Το Πόρτο Χέλι είναι ένα πολύ γνωστό θέρετρο που μαζεύει πολλά σκάφη, τόσο για την ομορφιά του όσο και για την ασφάλεια που παρέχει με όλους τους καιρούς. Επίσης, η γενικότερη περιοχή είναι από τις πιο αγαπημένες των Αθηναίων, οι οποίοι έχουν χτίσει εδώ τα εξοχικά τους. Θα έλεγε κανείς ότι το Πόρτο Χέλι τώρα…
Το νησί των Σπετσών δεν ήταν νησί μέχρι και το 8000 π.Χ. Η στάθμη της θάλασσας μέχρι και την Μεσολιθική εποχή ήταν αρκετά χαμηλότερη, με αποτέλεσμα οι Σπέτσες να συνδέονται με την απέναντι Πελοπόννησο μέσω μιας στενής λωρίδας γης (για την ακρίβεια, όλα τα νησιά του ευρύτερου Αργολικού, εξαιτίας των ανακατατάξεων που έφερναν οι περίοδοι…
Η Ερμιόνη είναι ένας οικισμός που κατοικείται σχεδόν συνεχώς από τα Ομηρικά χρόνια και μάλιστα με το ίδιο ακριβώς όνομα (με εξαίρεση λίγες εκατοντάδες χρόνια), το οποίο το πήρε από τον Ερμίωνα, εγγονό του βασιλιά του Άργους Φορωνέα και ιδρυτή της πόλης. Η πόλη άκμασε στα αρχαία χρόνια κυρίως εξαιτίας της επεξεργασίας και του εμπορίου…
Το νησί της Δοκού είναι ακατοίκητο από την Βυζαντινή εποχή, όμως στα αρχαία χρόνια υπήρχε στο νησί ναυτικός σταθμός και οικισμός, πιθανότατα από το 2500 π.Χ. εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης του νησιού σε σχέση με τον Αργολικό και τον Σαρωνικό κόλπο. Ανασκαφές στην Α. Κομμένη Μύτη, το ΒΑ όριο του όρμου Σκίντος, έχουν φέρει στο…
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Υδρέα, μια ονομασία που παραπέμπει σε νησί με πολλά νερά. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, υπάρχουν διάφορες αναφορές για τα πολλά πηγάδια που υπάρχουν στο νησί, αν και σήμερα, η ύδρευση του νησιού γίνεται με υδροφόρο πλοίο. Ανασκαφές έχουν φέρει στο φως δείγματα κατοίκησης από τα πρωτοελλαδικά χρόνια. Τα κλασσικά χρόνια,…
Απέναντι από την Α. Σκύλλαιον (βλέπε φωτό), το ανατολικότερο σημείο της Πελοποννήσου, βρίσκονται δύο μικρές νησίδες, οι Νσις Σπαθί και Νσις Σκυλί. Οι δύο αυτές νησίδες είναι γνωστές με το όνομα Τσελεβίνια από τον 16ο αιώνα, πιθανότατα από τις αρβανίτικες λέξεις «Τσέλιε» (=προσέξτε) και «βένιε» (=έρχονται). Προφανώς οι αρβανίτες της περιοχής είχαν βίγλα στο Σκύλλαιο…