Ο Κόρφος είναι το επίνειο του ορεινού χωριού Σοφικό. Οι κάτοικοι του τελευταίου ασχολούνταν επί πολλά χρόνια με το εμπόριο ρητίνης (ρετσίνι δέντρων) και σταδιακά, ορισμένοι από αυτούς, ίδρυσαν το παραλιακό χωριό του Κόρφου προκειμένου να εμπορεύονται ευκολότερα τα προϊόντα τους.
Αργότερα, οι κάτοικοι του στράφηκαν στη αλιεία κι έτσι μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες, ο Κόρφος ήταν ένα μικρό ψαροχώρι. Σήμερα ο Κόρφος αριθμεί περί τους 400 μόνιμους κατοίκους, έχει τουριστική ανάπτυξη με καταλύματα, ταβέρνες και μαγαζιά, ενώ έχει και πολλές εξοχικές κατοικίες, τόσο από έλληνες όσο και από ξένους.
Απέναντι από το νησί Πετρονήσι, και περί το 1 χλμ μέσα στην ενδοχώρα, βρίσκονται τα (άθλια) ερείπια της Παναγίας του Στείρι, ναού ενός μοναστηριού του 10ου αιώνα που έχει καταστραφεί. Οι αγιογραφίες μέσα στο εκκλησάκι είναι του 1668, έργο του αγιογράφου Θεόδουλου Κακκαβά. Στο μοναστήρι αυτό ασκήτεψε ο Όσιος Λουκάς ο Στειριώτης, μεταξύ των ετών 910 και 940 μ.Χ. (δεν είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος γιατί ο μοναχός μετακινούνταν συχνά εξαιτίας του κινδύνου των βουλγάρικων επιδρομών, υπό του στρατηγού Συμεών). Ο Όσιος Λουκάς ήταν ένας ιδιαίτερα αγαπητός άγιος, χάρη στις φιλανθρωπικές, θεραπευτικές και προφητικές του ικανότητες. Έζησε τα τελευταία του χρόνια στην Μονή Οσίου Λουκά (ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της βυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής, γνωστή και με το τοπωνύμιο Αγιά-Σοφιά της Ρούμελης), στον οικισμό Στειρίου Βοιωτίας.
Στην περιοχή μεταξύ του όρμου του Σοφικού και την άκρα Τρελή, έχει εντοπιστεί μεγάλος παράκτιος Μυκηναϊκός οικισμός ο οποίος εκτείνεται και μέσα στη θάλασσα, πράγμα το οποίο σημαίνει πιθανότατα πως υπήρχε και λιμάνι. Οι ανασκαφές βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο, τα ευρήματα πάντως μέχρι τώρα χρονολογούνται μεταξύ 3ης και 2ης χιλιετίας π.Χ.
