Το νησί του Αγίου Γεωργίου (Σαν Τζώρτζη) είναι ένα άγονο νησί, ορεινό και ακατοίκητο. Δεν έχει κολπώσεις για την καταφυγή σκαφών και σε γενικές γραμμές, οι ακτές του είναι απόκρημνες και τα νερά του βαθιά.
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Βέλβινα (Κλασσικά χρόνια) και αναφέρεται από τον Στράβωνα και τον Ηρόδοτο. Στο νησί υπήρχε πόλη η οποία έκοβε τα δικά της νομίσματα και παρήγαγε κριθάρι. Στα Ρωμαϊκά χρόνια υπήρξε τόπος εξορίας πολιτικών καταδίκων. Κατά την Ενετοκρατία, το νησί είχε το όνομα San Giorgio d’ Arbora εξαιτίας του μοναδικού δένδρου στη κορυφογραμμή της, καθώς και ως Capello di Cardinale λόγω ομοιότητας του περιγράμματός του δέντρου με το χαρακτηριστικό καπέλο του καθολικού αξιωματούχου.
Μετά την Τουρκοκρατία και μέχρι το 1980, το νησί υπήρξε τόπος εποχιακής ή μόνιμης κατοίκησης κτηνοτρόφων, γι’ αυτό άλλωστε και μέχρι σήμερα υπάρχει μεγάλος αριθμός αιγοπροβάτων τα οποία πια ζουν ελεύθερα. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το τυρί που έβγαζε ήταν ονομαστό και περιζήτητο. Ανήκε μέχρι πρόσφατα στις Υδραίικες οικογένειες Νίκα και Πατέρου.
Σήμερα, το νησί εκμεταλλεύεται εξ ολοκλήρου από την εταιρία ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, η οποία έχει δημιουργήσει αιολικό πάρκο σε όλο το μήκος της κορυφογραμμής του νησιού.