Οι πρώτοι άποικοι του νησιού ήταν οι Κυκλαδίτες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο νησί μεταξύ 3200 – 2100 π.Χ. Κατόπιν, ήρθαν οι Μινωίτες από την Κρήτη, που έδωσαν στο νησί το όνομα Μίνωα ή Μινώις, και έζησαν εκεί από το 2100 π.Χ. έως το 1200 π.Χ. Περί το 1100 π.Χ., στο νησί ήρθαν Αρκάδες από την Πελοπόννησο, οι οποίοι έδωσαν στο νησί το όνομα του αρχηγού τους Πάρος.
Μεταξύ 8ου και 5ου αιώνα π.Χ., το νησί κατοικείται από τους Ίωνες. Η Πάρος τότε βρίσκεται σε ακμή, κυρίως εξαιτίας του μαρμάρου υψηλής ποιότητας που εξόριζε. Το μάρμαρο αυτό λεγόταν «λιχνίτης» και ήταν περιζήτητο για την κατασκευή ναών και αγαλμάτων. Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Νίκη του Παιωνίου κ.ο.κ. είναι μερικά από τα αριστουργήματα που φτιάχτηκαν με το μάρμαρο της Πάρου.
Στους ελληνοπερσικούς πολέμους (499-449 π.Χ.) η Πάρος ήταν με το μέρος των Περσών έως το 478, όπου τότε μπήκε στην Δηλιακή Συμμαχία (478 π.Χ.) και μετά στην Αθηναϊκή Ηγεμονία (454 π.Χ.).
Κατά την Ρωμαιοκρατία και το Βυζάντιο η Πάρος δέχτηκε πολλές πειρατικές επιδρομές. Επιπλέον, τον 6ο ή 7ο αιώνα μ.Χ., έγιναν πολλοί σεισμοί στο Αιγαίο. Έτσι λοιπόν οι πειρατές αλλά και ο εγκέλαδος είχαν ως αποτέλεσμα να καταστραφούν πολλά από τα δημιουργήματα που είχε το νησί της Πάρου.
Οι πειρατικές επιδρομές συνεχίστηκαν μέχρι τον 10ο αιώνα μ.Χ., από Άραβες και Γερμανικά φύλα, με αποτέλεσμα η Πάρος σταδιακά να καταστρέφεται και οι κάτοικοι να έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Το 1204 περνά στα χέρια των Βενετών, οι οποίοι ανοικοδομούν κάποιους οικισμούς και φτιάχνουν τρία κάστρα για να αντιμετωπίζουν τις πειρατικές επιδρομές. Αργότερα ήρθαν οι Οθωμανοί οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τους κάτοικους της Πάρου, άλλους σκότωσαν, άλλους τους έκαναν γενίτσαρους(χριστιανικά παιδιά τα οποία τα απήγαγαν από μικρή ηλικία και τα έβαζαν σε στρατώνες για να γίνουν μουσουλμάνοι στρατιώτες), άλλους τους πουλούσαν και τους νεαρούς τους χρησιμοποιούσαν για να έχουν κωπηλάτες στα πλοία τους.
Η Πάρος ελευθερώθηκε και ύψωσε την ελληνική σημαία το 1830 κατά την διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης.
Παροικιά (Πάρος, Χώρα ή Παρκιά): Κατέχει την θέση της αρχαίας πόλης. ΝΔ του λιμανιού και στο ψηλότερο σημείο είναι χτισμένο το Κάστρο (1260 μ.Χ.), στη θέση της αρχαίας ακρόπολης και από υλικά αρχαίων χτισμάτων που φαίνονται και σήμερα.
Αξίζει να επισκεφτείτε τον ναό της Εκατονταπυλιανής (Καταπολιανής), ο οποίος κτίστηκε το 4ο αιώνα μ.Χ. Κατά μια εκδοχή, ονομάζεται έτσι γιατί έχει 99 ανοίγματα (πόρτες και παράθυρα). Ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της Ορθοδοξίας, χτίστηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο τον Μέγα, κατά παράκληση της μητέρας τους Αγίας Ελένης, «κατ’ εικόνα και κατ’ ομοίωση» της Αγίας Σοφίας. Υπάρχει και μουσείο σχετικά με αυτόν τον ναό, το Βυζαντινό μουσείο της Εκατονταπυλιανής.
