Το Μαρκόπουλο, από τον 15ο αιώνα π.Χ. έως την ήττα των Ελλήνων από τους Ρωμαίους (146 π.Χ.), είχε το αρχαίο όνομα Μυρρινούς. Μετά την Ρωμαϊκή Περίοδο, η πόλη άρχισε να παρακμάζει και στα Βυζαντινά χρόνια υπήρχαν στη θέση της μονάχα λίγοι αγροτικοί οικισμοί. Γύρω στο 15ο αιώνα μ.Χ. εγκαθίσταται η οικογένεια του Γιάννη Μαρκόπουλου, δημιουργώντας το ομώνυμο χωριό που σήμερα ξέρουμε ως Μαρκόπουλο.
Η ιστορία αυτής της πόλης ξεκινά στις αρχές των Ελλαδικών πολιτισμών (το 3500 π.Χ.). Στις ανασκαφές βρέθηκαν πολλοί και μικροί οικισμοί που υπολογίζονται να είναι από εκείνη την εποχή. Επίσης, έχουν βρεθεί πολλά αγγεία, κοσμήματα και θαλαμωτά από τα Μυκηναϊκά Χρόνια, τα οποία υπολογίζονται να είναι από τον 15ο – 12ο αιώνα π.Χ.
Το Πόρτο Ράφτη, το επίνειο του Μαρκόπουλου, σύμφωνα με αρχαιολόγους κατοικήθηκε από τους αρχαίους δήμους Πρασιών και Στειρίας (2600-1800 π.Χ.), κατόπιν από τον Μυκηναϊκό πολιτισμό το 1580-1100 π.Χ., και χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως λιμάνι.
Από τον 8ο αιώνα π.Χ. έως την ήττα της Αθήνας από τους Μακεδόνες(338 π.Χ.), το Πόρτο Ράφτη λειτουργούσε ως δευτερεύον λιμάνι της Αθήνας. Έτσι, εάν οι εχθροί των Αθηναίων έκλειναν τον Πειραιά με τα πλοία τους, οι Αθηναίοι στρέφονταν προς το Πόρτο Ράφτη.
Περίπου τον 13ο αιώνα μ.Χ. άρχισε να μεταδίδεται ένας θρύλος για τα ερείπια που βρισκόταν σε ένα μικρό νησί μέσα στον όρμο του Μαρκόπουλου (Πόρτο Ράφτη). Ο θρύλος αφορούσε σε ένα άγαλμα γνωστό ως «Κολοσσός του Πόρτο Ράφτη». Υπολογίζεται να είναι από τον 2ο αιώνα μ.Χ. με ύψος 2,35 μέτρα. Το άγαλμα αυτό το αποκαλούσαν οι ντόπιοι «Ράφτη» επειδή ο άνδρας του αγάλματος κρατούσε ένα χρυσό ψαλίδι (το οποίο αργότερα εκλάπη). Άλλοι όμως, ταξιδιώτες που πήγαν στο νησί, ανέφεραν πως δεν είναι άνδρας, αλλά γυναίκα.
Το 1395 μ.Χ., ένας Ιταλός αρχαιολόγος κατέγραψε πως βρήκε δύο αγάλματα, μια γυναίκα κι έναν άνδρα. Η μυθολογία πίσω από τα αγάλματα ήταν πως ο άνδρας αγαπούσε την γυναίκα με πάθος και ήθελε να την παντρευτεί, ενώ η γυναίκα προσπαθούσε να τον αποφύγει. Έτσι, προσευχήθηκε στους θεούς να την βοηθήσουν και αυτοί έκαναν και τους δύο μαρμάρινα αγάλματα.
Τον 15ο αιώνα μ.Χ., σύμφωνα με έναν Άγγλο, το κεφάλι και πολλά από τα άκρα του ερειπίου τα έκλεψε ένας Γάλλος, ο Λουί Φρανσουά Σεμπαστιάν Φοβέλ. Από τότε το ερείπιο έμεινε έτσι και μέχρι σήμερα δεν έχουμε λύσει τον γρίφο των αγαλμάτων του Πόρτο Ράφτη.
Στην Βραυρώνα υπάρχουν διάφορα αξιοθέατα όπως ο όμορφος ναός της Αρτέμιδος, το Αρχαιολογικό μουσείο και ο Πύργος της Βραυρώνας. Στο Μαρκόπουλο, θα βρούμε αρκετές εκκλησίες που αξίζει να επισκεφτούμε, όπως την εκκλησία της Παναγίας Βαραμπά (Βυζαντινή).
